Ozborn'dan Merhaba...

Ortaya karışık, akla, yüreğe ne düşerse buraçta...

Etiketler

3 Temmuz 2008 Perşembe

Kalpsiz, kalpsiz, kalpsiz...

Sabah gözümü açar açmaz başlıyor...
Allahtan günlerdir böyle şiddetli değildi diyorum...
Yüzümü yıkamak için banyoya gittiğimde öyle bir çoğalıyor ki...
Genzimden çıkan hapşırıklar bir hıçkırığa benziyor adeta...
Alerjik nezlem coşmuş durumda !
Luise Hay'in kitabındaki tanımı geliyor aklıma:
Bastırılmış göz yaşı !

Klozetin kapağını kapamış, üstüne oturmuş ve neredeyse yarım saattir genzimden hıçkırık çıkara çıkara hapşıran ben aslında çok mutluyum.

Seneler sonra üçümüz bir araya geldik.
Ben ikisinin arsında çok gidip geldim...
Bilmem kaç sene sonraki ilk buluşmamıza öyle heyecanlı uçtum ki...
Gören-soran olsa beni yarime kavuşmaya gidiyorum sanırdı...

İki yay, biri yükselenden yay 3 üniversite arkadaşı...
Birbirimizi günahlarımızla-sevaplarımızla kabullenmiş birbirini çok seven, zaman zaman aramızdaki bağın, arkadaşlığın ve sevginin anlaşılamadığı, eleştirildiği, ufakta olsa hayatımızdaki insanlarca problem edildiği hiç bir şeye değiştirilemeyecek bir dostluk !

Çok az insanın hayatında böyle bir dostluk vardır.
Bıraktığın yerden başlayabilmek...
Birbirini dinlemek...
Doğruda olsa yanlışta olsa düşüncelerini, yaptıklarını anlattığın ve arkanda olan insanlar...

Çok şanslıyız şanslı olmasına da hayat bizi başka şehirlere savurdu...
Biri İzmir'de, biri Ordu'da biri İstanbul'da...
2 kız ve 1 erkek.

Leb demeden leblebi olduğumuz...
Güldüğümüz...
Dinlediğimiz...
Ağladığımız...
En acımasızca eleştirip yoluna saldığımız ve ne olursa olsun kabul ettiğimiz...

Bizi tarif etmek pek zor.
Bizim gibi bir şey yaşanmamışsa anlamak ve kabul etmekte pek zor.
O yüzden hayatımızdaki insanlara kızmadan, orta yolu bulmaya çalışarak onları incitmeden her şeye rağmen sürdürdük bu dostluğu ve sürdüreceğiz de!!!

Seneler sonra buluşan insanlarda genellikle stres oluşur.
Aman fiziğim nasıl, aman işim, aman eşim diye...
Bunların hiç birini yaşamadan sadece birbirine kavuşmanın heyecanıyla uçtum.
Kilo alsamda, uyuşturucu bağımlısı olsamda, cüzzamlıda olsam, başarısızda olsam bizim için önemli olan içimizdi. Birbirimiz için duyduğumuz değer, önemsemeydi...
Yok saçın kısa, göben var, işin iyi veya kötü değil...
Sadece 'biz'

Bu nasıl güzel bir histir...
Sizi gerçek olan bilen, güvendiğiniz, önemli ve değerli olduğunuz ve çok sevildiğiniz insanlarla beraber omanız !
Siz sizsinizdir.
Rol yapmaya, yalandan bir maske takmaya gerek duymadan...
Korkularınızla...
Umutlarınızla...
Düş kırıklıklarınızla...
Sizi sizden iyi tanıyan...
Ne zaman susadığınızı, sigara içmek istediğinizi, yüzünüzün neden düştüğünü bilen, anlayan...

Bu nasıl bir güçtür...
Birbirinize verdiğiniz enerjiyle dünyayı sallarım ben heeeyt dedirten...
Kendinize olan güveninizi, inancınızı artıran...
Sevildiğinizi ve önemli olduğunuzu iliklerinize kadar hissettiren...
Ne keyiftir...
Ne eylencedir...

Ama ne acıdır ha diyince o omuzlara baş koyamamanız...
Telefonlarla, sesle dokunabildiğiniz kadar dokunmak, paylaşa bildiğiniz kadar paylaşmak, gülmek, ağlamak, dinlemek...

Yan yana olsaydık keşke...
Hayatlarımız daha iyi daha güzel, daha enerjik, daha keyifli olmazmıydı?
Olurdu !

Ağzımıza bir kaşık bal çalındı...
Bıraktığımız yerden aynı şekilde devam ettik yine...
Keyif aldık...
Dinledik...
Gözlemledik...
Uyardık...
Akıl aldık-verdik...
Biz biz olduğumuzu gördük...
Kendi içimize çekilip onların gözleriyle kendimizi gördük...

Doyamadık...
Yeterince konuşamadık...
Dinleyemedik...
Tanıştığımız yaşlara dönüp azıtamadık...

Bize zaman yetmez ki...

İçimde mutlulukla burukluk bir harman olmuş dönüyor...
Yüüzmdeki gülen ifadenin tersi içimde bir hüzün...
Doyamadım...
Öyle özlemişim ki bizi...
Ah bir arada olabilsek keşke !
Aynı şehirde...
Kavga etsek, gülsek, ağlasak, deli olsak !

Biz ve hayatlarımızdakiler hep bir arada olsak...

Geçmişi ve şimdiyi çok yad ettim...
Hayatımdaki en büyük başarım ikinizsiniz...
Sizinle dost olmayı başardım.
Ve hala daha hayatlarınızdayım...

Genzimden hıçkırık şeklinde çıkan bastırılmış göz yaşı hapşırıklarımdan sırıl sıklam olmuş yüzüme bakıyorum aynada...
Dünyanın en mutlusu ve hüzünlüsü benim...
Şimdiden sizi çoook ama çok özledim...

Keşke hep yan yana olabilsek...
Ben sudan çıkmış balık gibi hissetmesem kendimi...
Güvende, keyifli, başarmaya inançlı olsam hep...
Bir uçak mesafesinde değilde, yürüme mesafesinde olsanız...

Sizi çok seviyorum.
Kendimide seviyorum :)

Hiç yorum yok: