Ozborn'dan Merhaba...

Ortaya karışık, akla, yüreğe ne düşerse buraçta...

Etiketler

11 Haziran 2007 Pazartesi

Çarşambadan Pazara...

Hiç sevmem...
Tecrübeliyim olacaklardan...
Ama patron değilde kulsan... Elin mahkumlardansın...

1 Ay önce başladı telaşı...
Hiç mi hiç oralı olmadım...
Görüşmeye geldiklerinde o güzelim gülümsememi bile çok gördüm onlara...
Tanrı isteksizliğimi duyup tam üstekileri vaz geçirdiği anda rahatça 'ohh...' diyecekken...
Yeniden daha şevkle sarıldılar ve sarılmamızı istediler...

Neden mi bahsediyorum?
Fuardan...
Ah ziyaretçi için zevk katılımcı için kabus olan...

Hiç sevmem...
Demiştim dimi? Olsun yine diyim...
Bi sabah geldiler ofise...
Bilmem ne bilmemne fuarı yapıyoruz...
Eee... hayırlı olsun...
Olsun olmasınada sizinde olmanızı istiyoruz...
Ay biz olmasak...
Aaaa olmaz... ölümü ye, çapağımı süpür ol! Dediler...
Bosslarda dayanamadı tabiiii... olduk fuarlı...

Stand tasarımıydı, yapılacak sunumlardı, bulunacak, yapılacak işlerdi derken...
Patrona olan sevgim aşka, aşkım tutkuya dönüştü....
Hele hele 2 senedir aynı yerde çalışıp tanışmadığımız, çiti piti hatunun azmi beni delirtti delirtti...

Bu nasıl bi şevk, nasıl bir azimdir...
Eeee daha çıtırdır...
Üstlerin alttakileri yontma, sündürme eylemlerine pek bi maruz kalmamışlığındandırda...
Arada popomu değil parmağımı kaldırsamda işe ucundan dokunsam fena olmayacak... Hissediyorum bana hissiyat yapan iş ve can yoldaşı arkadaşımın sinyallerini...

Ama alıcı kapalı...
Verici hala bi umut iptali ummakta...

Olmadı...
Düştük fuar yollarına...
4 kişi... ha bide bize uyan bizden beter şoförümüz... sonrdan bize eklenen ikramcımız...
6 süper insan...
Azimli...
Sabaha kadar süren, 2 saatlik uykularla freşlendik diyip photoshopta elden geçmesi gereken yapıştırma gülümsemeler suratlarımızda...

Unutmuşum sabahlamayı...
Aynı frekansta veya yakın insanlarla gülüp, gırgır yapıp, içip iş yapmayı...
Özlemişim...
Ama yaşlanmışım be... zor geliyo uykusuz tüm gün ayakta kalmak...


Unutmuşum topuklu ayakla koşulmayacağını...
Unutmuşum bi çok keyfi...

Eziyetti, yorgunluktu...
Ama keyifti...
Ama 1 ton pirzola tadındaydı...
Geceyi yaşamaktı...
Gündüzü farklı yaşamaktı...
Yeni dostlar edinmekti...
Tüm yorgunluğa rağmen birlikte yemek içmekti...
Aynı acıyı, eziyeti, mutsuzluğu, mutluluğu, sıkıntıyı paylaşıp keyifle bardak kaldırmaktı...

Tecrübeye tecrübe katıldı...
Eksiler artılar ortya döküldü...
Bildik şeyler kesinlik kazandı... Yeni tutum kararları alındı...

Ama şöyle ağdalısından, ballısından bi teşekkür henüz alınmadı...
Henüz vücutta dinlenmedi...

Ama haftaya bi süper başlandı...
Başka bi azimli başka bi şevkli olundu...

Hey 6'lının diğer 5lisi... Can canaa şerefinize...
:)

(sizlerle bir daha çalışırım ama konu farklı olursa !!!)


Can cana sıhhatinize...

Hiç yorum yok: