Gecenin karanlığına, tütün kokularına ve dumanlara saklanmış insanlar...
İş çıkışı loş ışıklı mekanlara saklanma ve bardaklarda ki renklere dalış...
Gölgeliklerde loş ışıklarda kayboluş, bardaklara dalış...
Ama nekadar?
Nereye kadar?
Akşam üstü, akşama, akşam gecenin kollarına bırakırken kendini bardaktaki sıvılarda yüzüş...
Kaç kulaç, kaç metre daha...
Gece sabaha kavuşmuş...
Saat sabahın 1'i olmuş...
Mekan loş...
Dışarısı karanlık...
Oysa gece kavuşmuş sabahına...
Ama bu huysuz yürekler kavuşmamış...
Neye?
Kime?
Belli değil...
Hep burda bu ışıkta kalınsa...
Dışarı, eve, işe, gerçeğe adım atılmasa...
Bu keyifte burada saklanılsa...
Geçmiş,şu an, acıtmasa...
Bu kadar 'farkında' olunmasa...
Biraz daha, loş ışıklar ve dumanlar etafında kadehte yüzmeye mide izin verse...
Ah...
Ah... hayat ve gerçekler.... ah...
Sabah ve gün ışığı...
Oysa yeni gün olmadı mı? sabah...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder