Zaman ilerlemese şu anda kalsa... Nasıl keyifli bir akşam üstü...
Hava aynı ruhum gibiydi bu gün...
Güneşli kapalı rüzgarlı... Belki akşamada yağmurlu...
İşte Kasım çocuğu benim havası buydu!
Ilık bir rüzgarla her şey uçuşuyor...
Bende rüzgarın kızı değilmiyim?
Bende esip esip durmuyormuyum?
Bir orda bir burda...
Huzursuz ayak sendromunun ruh versiyonu var bende! :))
Çocukluğumdaki akşam üstleri gibi...
Yazlık evdeki kış pazarları gibi...
Fıstık yanında viskiler içilirken ben deli gibi 2 dönüm bahçede deli danalar gibi köpeğimle koştururdum...
Hafif ısıran karadeniz akşam üstü gibi olmasada, uzaktan görünen mavilik, karaburunun üstündeki bulutlar, sol elimin altında bir labrador ılık esen hafif fırtınanın keyfindeyim...
Yan bahçedeki palmiyenin rüzgarla dans ederken söyledi şarkı keyfime keyif katıyor...
Şu an hiç bitmesin istiyorum...
Günün en sevdiğim zamanları akşamüstleridir hep!
İkindi de doğmuş bir çocuk olduğumdanmıdır nedir bilemem...
Hep akşam üstlerinde asılı kalmak isterim...
Keyifliyim...
Kendi kendisini eğlemeyi tek çocuk olduğu için öğrenmek zorunda kaldığından mı keyifli bu kadın yoksa gerçekten mi bilemiyor...
Kurduğum cümleden bende bi halt anlamadım ya neyse... :ppp
Keyifle hüzün karışık biraz...
Sonuçlarını iyi tahmin etmeden seçim yapmak neymiş öğrendik ondan bu hüzün...
Ama her yaşanan bir deneyim ve hepsi bir gün klavyemden çıkacak şeyler...
Kendimden çok kalemime mi yatırım yapıyorum nedir?
:)
En sendiğim zamanda asılı kalmaya gidiyorum...
Doğanın, benim zamanımın keyfini çıkarmaya...
Akşam üstleri hiç bitmesin...
Dileğim bu...
:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder