Ozborn'dan Merhaba...

Ortaya karışık, akla, yüreğe ne düşerse buraçta...

Etiketler

10 Ekim 2011 Pazartesi

Dönüş buluşması

Geldim ve dostlarla buluştum...
Hayat durduğu yerde durmuyor...
Değişiyor...
Deviniyor...

Boşanan, iş değiştiren, işsiz kalmış, mutlu, mutsuz...
İyis kapandığından beri mekansız kaldığımız için serseri mayınlar gibi dolanıyoruz...

Yer ve mekan beğenemiyoruz bir türlü...
Cumartesi günü bir grupla Tünel'de buluştum...
Amanın, Tünel Mispaaaak olmuş!!!
Dışarıda oturacak tüm yerler kalkmış...
Tüm yaz boyunca gazetelerden takip ettiğim olayı gerçekten görünce şoke oldum!
Tek bir tabure bile atamıyorlar dışarıya !!!
Zabıtalar çok sık dolanıyorlarmış... Anında 5 bin liralık cezayı yapıştırıyorlarmış!!!

Belediye başkanı halk rahatsız oluyoruz diye şikayet etti ondan kaldırdık diyor...
Yılllardır rahatsız olmadılar da şimdi mi oldurlar !!!
Bir sürü mekan iflasın eşiğine gelmiş!
Tayni mekanların kazancı düşmüş, dışarıya masa koyamadıklarından...
Sigara içen bizler içinse durum kabustan beter !!!
Bir ara elimizde kadehlerle dışarıya çıktık bizede dışarda alkol içiyosunuz diye ceza keserler mi acaba dedik !!!

Gidecek yer kalmamış artık !!!

Tünel faciasından sonra grubun devamı Beşiktaş Elma'ya çökmüş olduğundan oraya geçtik.
Anaaaa nasıl bi mekan orası, içerde sigara içebiliyosunuz !!!
Sevdim mekanıda, Beşiktaş benim çook tercih ettiğim eğlence yeri değildir... Amma velakin arkadaşlar hatırına giderim... Balık yemeğe çok ama içmeye az...

Bi tuhafça dizildik masaya, acılar, anılar, günlük olaylar konuşuldu...
Bu senenin çok farklı olacağını düşündüm.
Eskiden de derdimiz tasamız vardı ancak şimdikiler pek bi hayat hayattı...

Eğlenceden çok seans gibi geçti gece...
Güldük, eğlendik, yeniden kavuştuğumuza sevindik ama eksikti birşeyler...
Hem mekansızlığımız hem hayatlardaki değişimler etkilemişti bizleri...
Zamanla düzelecekti herşey ama bu masa eskiyi çok anacaktı...

12'de eve dönerken yol komşum tutkucum, 'ulan mahalle bakkalı kapanmadan beni eve sokuyosunuz ya....' diye söylenerek taksiden indiğinde köşedeki evime doğru yol alırken güldüm arkasından... İyis'i veya gittiği mekanı kapatmadan çıkmayan adam külkedisi olmuştu !!!

İstemeden değişiyordu herşey...
2 ayda çok şey değişmişti... Değişmeyen tek şey can dostlardı... İçebilecek, dertleşecek, ağlayıp, gülebilecek canların sayısı aynıdı !

Hiç yorum yok: