Savaş boyaları kullanma tekniğini öğrenme kursu

Bir zamanlar starda yayınlalan bir dizi vardı; 'hayat 30'dan sonra başlar' diye...
Evet bir bakıma hayat 30'dan sonra başlıyor... Maddi rahatlık, özgürlük, sadece kendini umursama vs...
Ama bir de müthiş bir geyik vardır kadın kısmısı kadınlığını 30'dan sonra keşfeder diye...

Bu geyik meyik değilmiş...
Doğruymuş...
Yaş 30'u biraz geçti ve bende başladı daha önceden görülmesi imkansız değişimler...
Siyah sever ben reyonlarda 'yok muuu bunun fıstık yeşili, daha açığı, güzelim dekoltemi ortaya çıkaranı' nidalarıyla dolanmaya başlamam !!!
Geçer her halde dedim... Yılların az renkliliğine bi baş kaldırıdır... Dilmiş... Korkarım ki yakında fosforlu turuncularlada endam eyleceğim...
Buda bişey değil... bardak kullanmayıp her ne olursa olsun şişe kullanan ben son bir haftadır bardak diyorum !!!
Noluyo ayol? serseri cool kadın bendenize ne haller oluyor? Yakında saçlarımıda taramaya başlarım ben derkeeeen,
Senelerdir doğallığıyla övünen ben, doğallığına heyran ellere inat tutturdum makyaj yapmayı öğreneceğim diye !!
Yüz boyası badanası konusunda memleketin en başarılı hatunlarından birinin kapısını çaldım...
Ben dedim makyaj yapmayı öğrenmek istiyorum, sizde öğretiyormuşsunuz, hemde tuzlu tuzlu...
Tüm malzemelerini al gel dedi...
Malzeme mi? Evde malzeme yok ki... 15 sene evvel body shoptan alınmış bir top pudra ve kırk yılda bir sürülen bir rimel ve 2 ruj tüm malzemem !!! Acaba evdeki suluboya, guaj vs.leride götürsem mi... renk çeşitliği babında...
Utana sıkıla malzemelerimi yaydım, ışıklı aynanın önüne...
Baktı gülümsedi... Odanın duvarlarını kaplayan dolaplardan tek tek bana uygun malzemeleri çıkardı ve tanıtmaya başladı...
Bak bu fondöten...
Bu şeffaf pudra...
Bu üçgen sünger...
Aman allahım ne çok şey var...
Benim o küçük aklımda yoktu bunca malzeme...
Ben sanıyorum allığı nasıl sürücem, nasıl kalem çekicem öğretecek ve iş bitecek !!!
Başladık gölge tekniğiyle...
Pek severim pek bi başarılıyımdır kağıt üzerinde kara kalem gölgelemede de... Gel gör ki yüzüme ellerim bir ahtopotun elleri gibi değiyor... Yabancı, sakil... neyi nasıl tutacağını bilmez...
Anaa elmacık kemiğim ve sınırı neresidir?
Kulak hizamdan burnumun ucuna görünmezce giden çizginin neden biri yukarda diğeri aşşağıdadır? Yüzüm mü yamuktur yoksa titreyen ahtopot kıvamındaki ellerimdemidir kabahat?
Gölgeleme yapmasam hiç? O stick'i sürmek pek bi tecrübe istemektedir... Ve yuvarlak süngerle onu dağıtmak... Ah ah... Basic Design dersindeki renk çemberini yaparken bile bu akdar zorlanmamış ben elmacık kemiği altına bi gölge veremeyen mi olmuşum? Tabi yapmazsan mesleğini, eline almazsan kalemi, yüzüne bi gölge bile veremezsin !!!
Ben kendi kendime magy simpsondan beter söylenirken hocam bana süper gaz vermekte...
Yeteneklisin diyor, kavradın...
Eee yani az buçuk kalem tutmuşluğumuz, resim yapmışlığımız var, boru değil mimarız diyoruz da, kapatıcıyı sürdüğüm fırçayla gözümü çıkartmasam bu arada...
Taktikler, sırlar...
Tutulan notlar...
Sonuç; leen ne güzel gözlerim varmış benim...
Su saçlarıda açıp hafifçe kabarttık mı... of yafrum oofff... yerim seni ben...
Süper bir gazla ilk ders sonrası için müthiş bir boyamayla çıkıyorum kapıdan...
Hala boya badana kıvamında yaklaşıyorum olaya... Boya değil boya değil... makyaj canım!
Ama alışık değilim ki... saat 8 olmuş ben gözlerimde simsiyah güneş gözlüklerim göz makyajımı saklaya saklaya gidiyorum barıma...
Takdir ve tebrikleri topluyorum...
Daha durun diyorum bu ilk ders... siz beni 3. dersten sonra görün...
Bu gün elimde ders notlarım ve almam gerekenleri listesi ile dolanacağım sokaklarda...
Şimdi ben bi şeyi ciddi ciddi merak etmekteyim, bunca masrafa ve emeğe karşı ben acep iki dirhem bi çekirdek savaş boyalarımı sürüp mü dolanıcaaam yoksa bu meziyette öğrenip unuttuğum diğerlerinin arasında yerini mi alacak?
Göriciiiiz...
Şimdi zaman alışveriş zamanıdır...