Ozborn'dan Merhaba...

Ortaya karışık, akla, yüreğe ne düşerse buraçta...

Etiketler

7 Ocak 2008 Pazartesi

Köşebaşı

Çevremdeki insanların hepsi iyi eğitimli...
İyi kötü sevdikleri işlerde çalışmakta ve iyi kötü yaşamlarını idame ettirmekteler...

Ama gelin görün gönül işlerinde bir umutsuzluk durumu hakim...
Nedir bunun sebebi?
İstanbul'un en umutsuz vakaları olarak hepimiz reasürans'a mı toplanmışız yani...

Bilemiyorum, anlayamıyorum...
Eğitim desen eğitimli, akıllılık desen akıllı, çekicilik-güzellik, kibarlık desen...
Hepsi var...
Ama?

Akşam üstleri kahve fincanlarının, kadehlerin şıkırtısında aaah aaah nolacağız fısıltıları dolanmakta...
Yanlış yerdeyiz denmekte, burdan çıkmalıyız denmekte...

Çıkalım çıkmasına anasını satimda nereye gideceğiz?
Erkeklerin işi biraz daha kolay...
Biz 30 üzeri hatunlar öyle ossun, böyleee osssun demekteyiz...

Bir eğitimli olacak, kültürlü olacak, sanat sevecek, kitap okuyacak, bir kadının kadehine en azından altından vurmasını bilse yetecek !!!

Ama nerde bu beyler?
Nerde aranan kadınlar?

Hepsi kapılmış mı? Yoksa bilmediğimiz bir yerlerde onlarda bizim gibi bizim onları, onların bizi beklemesi gibi bekliiyorlar mı?

Yeni evimin sokağında oturan ay yüzlü, gülünce yüzünden güneş doğan ve doğduran benden taze 'her akşam bu köşde yine eve yanlız gidiyorum diyorum' diyor...

Henüz sokağa taşınmadan hüzün noktam oluyor sayesinde...
Nolacak bu hal?

Kalabalıklarda tek kişilik yanlızlıklar ve özlemlerle, müdavimi olduğumuz mekanların bize benzeyen müdavimleriyle hayatı her yönüyle yaşayıp paylaşırken özel ve tüzel bir şahsiyet sokamamaktayız hayatlarımıza, koynumuza, yatağımıza, sırlarımıza...

Bizim gibi hisseden kaç mekan ve kişi vardır acaba...
Kadehler, fincanlar aşka diye kalkan?
2008'de dönme kararı alan kadınlar...

Özlemlerini, isteklerini içine gömüp polyanlacılık oynayarak yaşayan...

Okuduk adam olduk, meslek sahibi olduk, kariyerli olduk, evli-arabalı olduk, dostlu olduk, o olduk bu olduk ama beyaz atlı prens veya prenses olamadık...

Nolacak bu halimiz...
Küçük kızın hüzün noktasını her döndüğümde yüzümde bir acı gülümseme oluyor... Usumdada o...

Bi cigara yakim bari...
Şöyleeee efkarlı efkarlı dünyanın dört bir yanındaki bizlere...

Hiç yorum yok: