Ozborn'dan Merhaba...

Ortaya karışık, akla, yüreğe ne düşerse buraçta...

Etiketler

10 Eylül 2007 Pazartesi

Musti çık dışarıya oynayalım ;)

Eve giderken selam verdim diyor; İyi akşamlar abla
Abla deme dedi diyor, bir gün canın çeker belki...

Yıkılıyoruz gülmekten...
Hatta ben masanın üzerindeki ketçap ve mayonez şişelerini deviriyorum...
Ozy abla çok gülünce gözünden yaş geliyor diyor...
Oğlum diyorum buna işemem lazımdı... Ben sana bana abla deme diyorum sen mahallendeki travestinin sana dediğini cevap olarak veriyorsun !!!
Sakın bana abla deme bir gün canın çeker...
Yıkılıyoruz...

Bu çıtır velet benim iş arkadaşım... Geçen haftadan beri modumun düştüğünü nasıl hissediyor bilmiyorum ama hissediyor ve 4. kattan Rapunzel misali sallandırmasamda sallanan saçlarıma tırmanarak 10. kata geliyor ve başıma çıkıyor !!!

Ozy abla sana bi şey izleticem diyor...
Ya abla demesene oğlum...
Bir gün canım çeker belki dimi diyor?

Bu kurumda bi doğru akıllı yok mu yarabbiiiiiiiiiiim diyorum...
Yok anasını satayım !!! Eeee bilmem ne kadar sakat çalıştırmak gerekiyor ya hani bizler o hesaptan buradayız herhalde... sevap niyetine...

Ozyyy abla youtube diyor... Şahan diyor...
Başlıyoruz izlemeye...
Hiç güleceğim yokken gülüyorum...
Gülüyorum...
Komşular seslerimize geliyor napıyorsunuz diye...
Başlıyoruz birlikte izleyip gülmeye, konu konuyu açıyor, sigaralar geliyor çaylar, kahveler geliyor... Çalışmaktan yorulmayan sloganlı kurumumuz eğlenmekten yorulmaz hale geliyor...

Ozzyyy ablaa...
Ozy abla deme bana !!!
İzlettiği karakterlerden bir olup, Piskopatımyaaa, manyağımya diyerek onu odada kovalamaya başlıyorum...
Gidiyor...
Odada tekim...
Ama tuhaf bir izleniyormuş hissiyatındayım ama... Biri beni gözetliyorun sanki iş yeri versiyonunu çekiyorum... Psikolojide izleniyorum ben dohtuur bey sendromu var, varda ben henüz o boyutta bi psikolojik vakka değilim... Peki neden izleniyormuşum hissiyatındayım?

Kafamı kapıya doğru çeviriyorum ve iki tane afacan göz görüyorum...
Yarım saattir kapıdayım diyor fark etmiyorsun...
Başlıyor yaptıklarımı ettiklerimi saymaya...

Onu kovalarken odaya kelli felli adamlar giriyor, biz mimar ozy hanıma bakmıştık... Ehem kem küm şey o benim... buyrun...
Mimarmısınız?
Eee şu an sizin oradan çocuk bakıcısı modunda görünsem de mimarım...

Odadan çıkarken kaş göz yapıyor bana...
Saçlarımı düzeltip yerime geçerken muzur muzur gülüyorum...
Ehe ikinci raundu ben kazanıcam !
Evet beyler oturun, sırtınızı yaslayıp rahatlayın, binanız benim ellerimde... Ha ha haaaa...
!!!

1 yorum:

Adsız dedi ki...

ozyyy sen rapunzel saçlarını uzat ben istediğin zaman yanına çıkarım..:)))) hayat dolu yaşamayı bukadar seven en iyi arkadaşı kendi web sitesi ve yazıları olan bir makedon göçmeni T.C vatandaşı.:):) en çok sewdiğim huyu yalancıktan gülemeyişi. bunu hemen anlıyorum gerçekten gülünce gözünden ağlarcasına yaşlar akıyo bu huyunu çok seviyorum:):):) öpüyorummm (mustafa ATMACA) hikaye sahibi:)