Dostlara...

Gece yattığın gibi kalkamıyorsun bazı sabahlar...

Sabah uyanıyorum ve balkon kapısını açıyorum...
Bahçede yapraklar uçuşuyor, hava yağmurlu...
Hafif hafif ısırıyor...

Severim ben böyle havaları...
Ama... yüreğime birşey düşüyor...
Buruklaşıyorum...
Aklıma birden milyonlarca şey üşüşüyor...

Ve birden 2 ay sonraki 35'imin paniği içimde başlıyor...
Geldik mi yolun yarısına oluyorum...
Oysaki otuzlarımın başı öyle bir geçtiki... ben daha yeni başlamıştım 30'u yaşamaya...

Kendi kendimle alay etmeye başlıyorum... Sen değilmiydin birkaç gün önce 30 yaş bunalımına giren arkadaşını teselli eden?
Bendim nolcaaak?
Eee şimdi sabah sabah yaptığın ne?
İşte ! Bisürü şey geldi aklıma... yaptığım, yapmadığım... Yaşlanıyorum bak göz çevrene, bu kadar belirgin değillerdi? Ya selülitlerin, ya göbeğin... bi sevgilin bile yok bu gidişlede olmaz !!!
Oldu canım sabah sabah kahve içmeden meze sofrasını kuralım... Bir kedim bile yoktan başlayalım...

Canım işe gitmek istemesede üstüme kat kat cool'luk giyinip gidiyorum...
İçimde kopan fırtınaların çaresi yok !
Kime ne anlatabilirim ki !
Bu sabah 2 ay sonra 35 olacağımı mı fark ettim diyeceğim?
Yapmak isteyipte yapamadıklarımamı yandığımı...
Uzun zamandır yıllanmış ilşki yaşamadığıma mı? Hoş yıllanmış bir ilişkide istiyormuyum ondan da emin değilim ya... Ama şu an mız mız bir çocuk gibi istiyorum herşeyi...

35'ne girerken insan ne ister hayatında?
İyi bir iş, süper uçan kaçan bir araba, ev, varlıklı bir koca ve çocuklar? Taş gibi bir vücut?
Neeee?

Ben karışık ve belirsiz başlıyorum haftasonuma...
Ruhum havaya eş...
Cool kadın kalkanımdan dışarıya sızmıyor hiç birşey... Ama bilmeden arkadaşlarım, dostlarım bana öyle bir dokunuyor ve öyle bir iyi geliyorlar ki...

Cumadan pazara geceler dışarda sabaha dönüyor...

Güzel bir Hawaii kahvesiyle gün aydınlanıp eve dönerken ne kadar iyi insanlar çevremde diyorum...
Dinleyen, bilen ve beni anlayan... herşeyden önemlisi beni ben olduğum için seven, kabullenen ve hayatlarında isteyen...

Cumartesi pazara sahide dönüyor...
Geçen gemilere göz kırpan fenerin ışığında, geçmiş ve şimdiki aşklara şarkılar mırıldanarak...
Sonrasında yapılan İstanbul'un boş çevre yollarında ki süratli gezintide ise, yüzümde kacaman bir gülücük beliriyor...

İnsan 35'de ne ister, biliyorum...
Herşeyin iyisi, güzeli, sağlıklısı, yüklü bir banka hesabı, sana aşık ve tapan bir adamı geeeç...
Böylesine güzel, candan sevecen arkadaşlar dostlar ister...
Belki bir çok şeyi başaramadım, ama başardığım birşey varsa o da, bunca dost !

Günle evime girip vampir haftasonuma son verirken öyle mutluydum ki...
Ve hala da mutlu...

Sağolun yenileri ve eskileriyle dostlar...